بسمه رب الشهدا

بـــــه اســم صاف الله، اینم یــه حرف تازه

 ایــنم ازین زمــــونه، یـــه قسمـــت و فرازِه

بـــازم نهیب فردا، به نامــردیِ دنیا

بازم نشونه‌ای تا، بریم ســــــراغِ فــــــــردا

بازم یــه روح آزاد میـــونِ گــــــودِ جنگه

مدّعیا! کجایید؟ این قصرمون قشنگه

آی مؤمنایِ امروز، هنر به این چیزا نیست

که بینِ موجِ شیعه، نمره‌هامون بشه بیست

تـــــــو سرزمـینِ کُفرَم، یارِ حسینی داریــم

تو جمع تاریکِ وَهم، ما نورِ عینی داریم

وقتـــی غمــــت می‌گیره میونِ جمعِ بی‌درد

وقتی که دیگه دنیا، برای میشه پوچ و سرد

میـــون خــــود پـــرستا کنـــار بت پرستا

کنـــارِ ‌خــنده‌هایِ عربده جویِ مَستا

اونجا که کلِ‌عالم، طرد می‌کنه تورو، طـرد

می‌ری تو اوجِ سجده، اینو میگن هنرمند

اون کسی که می‌گذَره، از تموم جـهــانـــش

اون که کنارش زدن هم زمون و زمانش

اون که فقط خدارو می‌بینه و می‌شنــــاسه

آی جوونای خوش تیپ! اونه که باکلاسه

هــــی بـــــزنین بالاتر، آستینارو همینه

تـــو کشورِ مسلمون، شیعه‌گری به اینه!

به اینه که بــــــدوزیم چشممونُ به عــــالم

بــه اینه که نباشه هیچی تو زندگیت کم!

یکی میون مال و خدا، خدارو می‌خـــــواد

یـــکی بدونِ زنجیر، دنبال شیطون می‌یاد

یـــکی تــــو شهـــرِ دینم دینُ نداره باور

یـــــکی تازه مسلمون مونده بدون، یاور

اینه تمومِ قصه ایـــن وضــــع و حالمونه

ایــــن وضـــــعِ این دلایِ کویر و کالمونه

نفسِ خرابتونُ با این چیزا پوشونـــدیـــن

با شیکیِ تـــمدن، با هرزگی . . . نموندین

تمدنی که کردین همه رو به اون ســـفارش

فراموشن صاحباش. حالا برین سراغش. . .